Huechuraba polis merkezine ve Şili’nin içişleri bakanının ofisine olmak üzere iki adet bomba postalamaktan, Tánica şirketinin binasına iki adet bomba koymaktan ve sayısız eylemden tutsak edilen anarşist Mónica Caballero’nun 8 Mart için hapishaneden ulaştırdığı mektubu sizlerle paylaşıyoruz.
“Maçoluğa karşı doğrudan eylem!”
Bugün gibi bir günde, 8 Mart’ta Şili devletinin hükmettiği toprakların büyükşehirlerinde, iki yıl önce renkleriyle, çığlıklarıyla, sloganlarıyla, ateşleriyle ve barikatlarıyla sokakları dolduran insanlar görünür hale getirilmiş, ve/veya maço pislikler tarafından saldırıya uğramıştı. Çoğu insan evlerinin konforunda yeni hükümetin söz verdiği değişimleri, hetero-patriyarkal maçoluğu bu toprakların sakinleri arasında bitirme sözünü veren değişimleri beklemeyi tercih eder.
Toplumsal cinsiyet sorunlarına ilişkin yeni kamu politikaları ve reformlar için oluşan beklenti, feminist gruplar ve bireylerin bir kısmında, cinsel muhaliflerde ve sosyal demokrat bayraklarını yalayan hemen hemen tüm sektörlerde bir umut yükseltti.
Bu umutlar maalesef birer umut olarak kaldı, çünkü heteropatriyarka hiçbir yasal reformla ve sosyal yardımla bitmeyecek.
Üzücü bir şekilde heteropatriyarka, bize hükmeden ekonomik, sosyal ve kültürel bir sistemin parçası. Her yerde! Onu, kendimizi ve başkalarını gördüğümüz şekilde buluruz. Birbirimizle ilişki kurduğumuz şekilde, tabi tutulduğumuz şekilde vs. Patriyarkadan etkilenmeyen hiçbir canlı yoktur, ama şüphesiz maço saldırılar erkek ve kadınlar, translar, queerler, gayler, lezbiyenler için aynı değildir; haksızlık etmeden söylenebilir ki, saydığım son beşi en çok etkilenenlerdir.
Bugün, iktidar modaya uygun giyiniyor, feministlerin ve cinsel muhaliflerin kıyafetlerine bürünüyor, neden yapmasın ki? Eğer herkesin demokratik partide yeri varsa, herkes kurumlarda temsil edilebilir, hepimiz aynı anayasal haklara sahip olabiliriz.
İktidar, iktidarını sürdürebilmek için bunlara veya başka giysilere bürünebilir, tıpkı kadınların ve cinsel muhaliflerin yaşam koşullarını iyileştirmek için çeşitli inisiyatifler oluşturabildiği gibi, ancak iktidarın egzersizi, dahası devlet otoritesi son bulmayacak.
İktidarın boyun eğmeyi “insanileştirmesindeki” değişimler veya daha hafif bir baskıcı aygıt oluşturması veya farklı kolektifler için daha kapsayıcı yasalar duyurması, baskının tüm biçimlerini radikal bir şekilde ortadan kaldırmayı gerçekten isteyenlerin mücadeleleri için bir yol olmamalıdır. Bir şeyin radikal olarak değişmesi için temsiliyet olmadan, aracılar olmadan, bekleme olmadan eyleme geçmeliyiz.
Bugün, zincirlerini başkalarının kırmasını beklemeyenler, burada ve şimdi patriyarkayı yıkmak isteyenler sokaklara dökülüyor.
Maçoluğa karşı doğrudan eylem!
Tüm kurumlar temellerine kadar yansın!
Mónica Caballero